چیزی که مریض می‌بینه:

 

- تعداد زیادی پزشک که یا نشسته‌اند، یا با هم حرف می‌زنند، یا شرح حال می‌گیرن و می‌رن و دیگه کاری نمی‌کنند. 

 

واقعیت:

 

- تعداد زیادی اینترن و رزیدنت میان مریض رو می‌بینند، اما نمی‌تونند/نمی‌دونند کاری بکنند، یکی یکی زنگ می‌زنند به سال‌بالایی تا بیاد که سال‌بالایی بیاد و به سال آخر زنگ بزنه و سال آخر زنگ بزنه به اتند و کاری کنه! حالا اگه مشاوره‌ی تخصص‌های دیگه هم اوردر بشه این فرآیند ضرب‌در تعداد مشاوره‌ها میشه. این وسط هم هرکی پاش رو می‌ذاره اورژانس براش کلی عکس‌برداری و ... اوردر میشه بدون اندیکاسیون؛ نتیجه اینکه یه مریض بدحال باااااییددددد ۳-۴ ساعت منتظر بمونه که مریض خوشحال که برای رایگان بودن خدمات اومده اورژانس از سی‌تی برگرده جا باز بشه برای مریض بدحال! نتیجه: ۶-۷ ساعت بیمار ول معطله. حالا الان آزمایشات انجام شد، عکس‌ها گرفته شد، یا الان باید اینترن «اسکل» باشه و پیگیر باشه و بره از اتند اوردر و ... رو بگیره تا مریض کارهاش انجام بشه، یا خودش بیاد و اصرار کنه که کسی بهش رسیدگی کنه! و اگه داد و بیداد نکنه کسی براش کاری نمیکنه و میشه ۱۰ ساعت که هنوز هم تو اورژانس مونده!

 

سیستم مزخرفی ه واقعاً!