دین

تا جایی که یادم میاد به ما از بدی‌های رفاه گفته بودن که رفاه‌زده می‌شه آدم و بی دین و‌ ایمان.

کاری ندارم که در هرم مازلو تا رفاه نباشه کار به دین و خدا هم نمی‌رسه، البته کاری با آموزه‌های سنتی و بچگی ندارم،

ولی اینو خوندم و دوباره رفتم تو فکر:

ملتی که فقیر باشد نه اهل نماز است نه روزه

 

 آیت الله جوادی آملی: 

🔸پیامبر گرامی اسلام در دعا از خدا درخواست کرد: "اللّهم بارک لنا فی الخبز": خدایا! بین ملت و اقتصاد ملت جدایی نیانداز. "اللّهم بارک لنا فی الخبز و لا تفرق بیننا و بین الخبز. لولا الخبز لما صلّینا و لما صمنا و لما ادّینا فرائض ربّنا": خدایا! نان مملکت را کم نکن؛ بین ما و نان جدایی مینداز یعنی اقتصاد مملکت را. ملتی که اهل اقتصاد نباشد، فقیر باشد، مشکل مالی داشته باشد نه اهل نماز است، نه اهل روزه است، نه اهل سایر فرائض.

@sahandiranmehr

نوشتن

کودکی‌هایم پر از داستان بودند. عروسک‌های دستکشی‌ام، مجری‌های تلویزیون خیالی ذهنم بودند و من، عروسک‌گردان و صداپیشه‌ی آن‌ها. هر روزم پر از روایت‌های مختلفی بود که از صبح تا غروب برای« بینندگان توی خونه» بازگویی می‌کردم. بدون خستگی از این خیال‌پردازی و ساختن و پرداختن روایت‌ها.

الان که در حوالی ۲۴ سالگی‌ام هستم، هنوز هم ذهنم پر از ساختن و پرداختن‌هاست. هنوز هم خیال‌پردازی تنها موتورمحرک زندگی‌ام است و هنوز هم با لذت به کودکی‌ام نگاه می‌کنم.

در حوالی ۲۴ سالگی‌ام فهمیده‌ام تمامی تلاش‌ها، تمامی کمالگرایی‌ها، همه و همه حول یک نقطه‌ی مرکزی طواف می‌کنند. حول روایت‌گری؛ نویسندگی. چیزی که در تمام این سال‌ها، در پشت تمامی فعالیت‌هایم بوده «نویسندگی» است. چه نویسندگی روایت و خیال سورئال و چه نویسندگی مقالات ترویجی .. 

ابرهای ذهنم زدوده می‌شوند.